De haagbeuk ( Carpinus betulus) lijkt op de beuk, dat is gezien de naamsovereenkomst geen verrassing. De gelijkenis gaat op voor de stam. Die is bij de haagbeuk net zoals bij de beuk glad. Toch is er ook een verschil: de haagbeukstam vertoont dikke rimpels, alsof zich van binnenuit spieren spannen. Dat is mooi te zien in het noordoostelijk deel van het park, in het stinzengedeelte. Als u het bospad daar volgt vallen de haagbeukstammen erg op.
De gelijkenis met de beuk geldt ook voor de bladeren: beiden hebben ovale bladeren. Maar toch is er ook een verschil: de bladrand is bij de haagbeuk gezaagd en bij de beuk gaaf. Ga maar kijken in het park: beukenbladeren zijn aan zuidoostzijde te zien: waar het hek bij het tennisterrein de hoek om gaat.
Het aardigste van de haagbeuk zijn momenteel de vruchten: Als u op het pad vanaf de heuvel in oostelijke richting naar de grote vleugelnoten loopt en omhoog kijkt, ziet u ze vanzelf: mooie gevleugelde nootjes. Zie ook de foto. Op de grens met de Parklaan staat ook een haagbeuk: met een zee van nootjes. Bij veel bomen valt trouwens dit seizoen de enorme vruchtdracht op, dank zij de zon en de warmte van de zomer.
Beuk en haagbeuk hebben nog een overeenkomst: beiden worden als haag gebruikt en houden dan hun blad in de winter. Dat leidt wel tot verwarring. Maar de haagbeuk is toch wel de ster als het om haagvorming gaat: ga maar eens kijken in de paleistuinen van Het Loo. Nog een advies voor de komende tijd: blijf de haagbeuk volgen: ze vertonen namelijk een prachtige geel tot oranjebruine herfstkleur.
Piet Hanemaaijer
